Łęczyca

Kościół, XV, XIX w.

Cmentarz ewangelicki

Wyżej    Lista    Start    Niżej

Prawdopodobnie wieś nadana w XII w. joannitom stargardzkim przez Bogusława I. W 1485 r. Bogusław X przekazał Łęczycę w lenno Borkom. Od XVIII w. wieś podzielono na 3 majątki. Później w wielu rękach różnych właścicieli, sprzedawana i dziedziczona częściami. Głównym elementem kompozycji przestrzennej jest centralnie posadowiony kościół z poł. XV w. Wybudowany z kamienia polnego i niewielkiej ilości cegły o wyraźnych cechach późnogotyckich jako bezwieżowa świątynia. Pod koniec XV w. od zachodu dostawiono kamienno-ceglaną wieżę. Pod wschodnią częścią kościoła zachowała się krypta pochodząca z XVI w. W kościele znajdują się m.in. nieczynna fisharmonia z 1 ćw. XX w., figura Mojżesza z 1712 r. (pierwotnie podstawa ambony), płyta nagrobna z 2 poł. XVI w. dla Berneta von Mildenitza i jego małżonki Kathariny von Schöning. Dzwon żeliwny pochodzi z 1923 r. W 1956 r. odkryto późnośredniowieczne malowidła ścienne. Obecnie otynkowane i zamalowane. Cmentarz przykościelny z 1 poł. XVI w., poewangelicki, nieczynny. Nagrobki polskie po 1945 r. Kamienny mur ogrodzeniowy z ceglanymi filarami bramnymi. W murze od strony wschodniej znajduje się furta cmentarna pełnołukowa, ceglana, częściowo zniszczona. Cmentarz wiejski z 2 poł. XVII w., ewangelicki, nieczynny, zlokalizowany przy kościele. W latach 1939-1940 wybudowano dwupasmowy odcinek autostrady Rzęśnica-Łęczyca z jezdnią betonową i przygotowanym miejscem pod pasmo równoległe, ze wszystkimi obiektami mostowymi dwuprzęsłowymi. W roku 1956 na trasie Łęczyca-Lisowo wykonano nawierzchnię bitumiczną. W granicach woj. zachodniopomorskiego na trasie autostrady wybudowano łącznie 53 obiekty mostowe.
W pobliżu: Parlino 2 km  Małkocin 7 km

Wyżej    Lista    Start    Niżej