Linówko

Kościół, wieża XVII/XVIII w.

Chałupy murowane

Grodzisko

Wyżej    Lista    Start    Niżej

W 1564 r. wieś znajdowała się na granicy państwowej pomiędzy Pomorzem, a Brandenburgią. Wieś o pierwotnym założeniu owalnicowym, z centralnie posadowionym kościołem i z historycznie wkomponowanym od południa, zespołem rezydencjalno-folwarcznym. Pałac wzniesiony przez Friedricha von Mellenthina ok. 1852 r., został wyburzony po roku 1945. Z zabudowy podwórza folwarcznego zachowały się: kamienno-ceglana obora z pocz. XX w., niewielki budynek chlewni i parterowy budynek rządcy. Park dworski pochodzi z 2 poł. XIX w. Kompozycja założenia o charakterze krajobrazowym w stylu angielskim niezmieniona, dawny układ alejek został zatarty. Zachowany jest punkt widokowy w formie kopca ziemnego wzmocnionego murkami oporowymi, staw oraz cenny starodrzew. Wcześniejszy kościół ryglowy został rozebrany w 1986 r., na jego miejscu wzniesiono nowy. Historyczna jest jedynie wieża, szkieletowa, wolnostojąca, szalowana deskami z przełomu XVII i XVIII w. ze strzelistym hełmem. Dzwon żeliwny z 1911 r., Bochumer Verein, Bochum. Cmentarz przykościelny z 1 poł. XV w., ewangelicki, nieczynny. Kamienny mur ogrodzeniowy. Cmentarz wiejski z 1 poł. XIX w., ewangelicki, nieczynny. Zlokalizowany jest na skraju wsi, w pobliżu dawnego przystanku kolejki wąskotorowej, przy drodze Chociwel-Ińsko. Zachowane są płyty nagrobne i nagrobki polskie po 1945 r. Po wschodniej stronie jeziora znajduje grodzisko.
W pobliżu: Długie 6 km  Ińsko 6 km

Wyżej    Lista    Start    Niżej