Słodkowo

Kościół, XV, XVIII/XIX, XIX w.

Wyżej    Lista    Start    Niżej

Wieś nadana joannitom w latach 1180-1187, identyfikowana z zaginioną wsią Cocolicino. Potwierdzona w 1487 r. wśród dóbr joannitów z Suchania. Od 1628 r. w domenie Szadzko, później w rękach kolejnych właścicieli, Ottona barona von Schwerin, płk. Moritza Friedricha, Jana Jerzego von Tettau. Od roku 1770 w domenie Dolice. W miejscowości dominują duże zagrody chłopskie, zabudowa mieszkalna z okresu poł. XIX - pocz. XX w. Występują również chałupy wąskofrontowe z częścią inwentarską - ryglowe, historycznie przemurowane. Kuźnia z lat 20. XX w. przy gospodarstwie nr 2. Kościół wzniesiony z kamieni polnych i cegły w 2 poł. XV w. Na przełomie XVIII i XIX w. wzniesiono wolnostojącą, szkieletową dzwonnicę, szalowaną deskami i przykrytą strzelistym hełmem o łagodnym spływie. Wewnątrz drewniana ambona z ok. 1600 r., nieczynna fisharmonia, Hinkel, Ulm. Dzwon odlany z brązu z 1592 r., Hans Monnick, Stargard. Cmentarz przykościelny z 2 poł. XV w., ewangelicki, nieczynny, nagrobki zlikwidowane. Kamienny mur ogrodzeniowy z ceglanymi filarami bramnymi. Cmentarz wiejski z XIX w., poewangelicki, czynny, zlokalizowany przy drodze do Słodkówka. Pozostałości muru ogrodzeniowego.
W pobliżu:   Suchań 2 km   Sulino 5 km

Wyżej    Lista    Start    Niżej