Studnica

Kościół, XIX w.

Pomnik 1914-1918

Cmentarz rodowy



Cmentarz wiejski

Wyżej    Lista    Start    Niżej

Wieś została opuszczona przez mieszkańców w roku 1337. W 1348 r. została nadana rycerzom Dietrichowi i Betkinowi von dem Borne. W 1411 trafiła do rejestru miejscowości poszkodowanych w toku wojny polsko-krzyżackiej. W 1939 r. majątek miał ponad 2 tys. ha, gorzelnię, tartak, przysiółki. Ostatnim jego właścicielem był Ludwik von Klitzing. W roku 1878 r. spłonął pałac. Nowy został wzniesiony wg planu architekta Mertensa z Berlina. Po 1945 r. majątek przejął PGR, dwór rozebrano w latach 60. Pozostał park dworski z 2 poł. XIX w. o charakterze krajobrazowym. Zachował się cmentarz byłych właścicieli dóbr oraz cenny starodrzew. Z dawnej świątyni pozostała tylko wieża wzniesiona w XIX w. Ok. roku 1983 rozebrano szachulcowy korpus z XVII w., a na jego miejscu wzniesiono nową nawę. Dzwon odlany z brązu ok. 1600 r., Franciscus Voillard, Frankfurtn. Odrą. Cmentarz przykościelny z XVII w., ewangelicki, nieczynny, nagrobki zlikwidowane. Pomnik poświęcony 14 poległym mieszkańcom wsi w I wojnie światowej. Pierwotnie znajdował się on na kamiennym kopcu tuż przed wejściem do kościoła. Cmentarz wiejski z 2 poł. XIX w., poewangelicki, czynny, zlokalizowany na skraju wsi w pobliżu drogi do Recza. Na terenie cmentarza lapidarium z płytami nagrobnymi.
W pobliżu:   Storkowo 5 km   Ińsko 9 km

Wyżej    Lista    Start    Niżej